难哄(11 / 33)
撇头,缓慢重复:“桑、头、牌?”<fontcolor='#E3FAEd'>。b7b16e《》@Copyrightof晋江文学城@</font>
温以凡装没听懂:“什么?”<fontcolor='#EdFAEb'>。eefc9e10ebdc4a《》@Copyrightof晋江文学城@</font>
<fontcolor='#EdFAE4'>。08d98638c6fcd194a4b1e6992063e944《》@Copyrightof晋江文学城@</font>
沉默片刻。<fontcolor='#EeFAEb'>。17d63b1625c816c22647a73e148237《》@Copyrightof晋江文学城@</font>
桑延看她,有些诧异,仿若才明白过来。他拖腔带调地“啊”了声,唇角微弯,一副“果然如此”的模样:“抱歉,我们这儿是正经酒吧。”<fontcolor='#E8FAE1'>。81e7《》@Copyrightof晋江文学城@</font>
<fontcolor='#E8FAE3'>。faa9afea49ef2ff029a833cccc778fd0《》@Copyrightof晋江文学城@</font>
“……”<fontcolor='#E2FAEd'>。df877f3865752637daa540ea9cbc474f《》@Copyrightof晋江文学城@</font>
言外之意大概就是。<fontcolor='#EfFAE2'>。9bf31c7ff062936a
本章未完,点击下一页继续阅读